نمایش در GIS و نقش آن در بهبود کارتوگرافی نقشه ها


امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 5 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

[-]
کلمات کلیدی
در نقش بهبود نقشه کارتوگرافی و gis آن نمایش ها

نمایش در GIS و نقش آن در بهبود کارتوگرافی نقشه ها
#1
نمایش‌ها (Representations) چه هستند؟
نمایش‌ها به کاربر و متخصص GIS این امکان را می‌دهند که با ذخیره و پر کردن اطلاعات نشانه‌گذاری شده ژئومتری عوارض، ظاهر عوارض را تغییر دهید. این کنترل فرعی می‌تواند به شما کمک کند تا به مشخصات کارتوگرافی بهتری دست یافته یا به عبارت ساده، نمایش را بهبود بخشید. نمایش‌ها، ویژگی ای از یک لایه اند که در جدول اطلاعاتی یک پایگاه داده و یا در خود عارضه ذخیره شده‌اند. یک لایه می‌تواند بیش از یک نمایش داشته باشد که به آن مرتبط است و این امکان را فراهم می‌کند تا داده‌های یکسانِ بصورت منحصر بفرد روی نقشه‌های مختلف نمایش داده شوند.

استفاده از نمایش‌ها برای بهبود ظاهر عوارض و کارتوگرافی در GIS
دو تصویر زیر مثال ساده‌ای هستند که بیان می کنند چگونه نمایش‌ها می‌توانند ارائه ژئومتری عوارض را جهت کارتوگرافی (نقشه‌کشی) بهبود بخشند. عوارض خطی ترسیم شده را بوسیله نمادهای سنتّی (قدیمی)، با آنهاییکه حاصل نمادشناسی نمایش هستند مقایسه کنید. دایره‌های قرمز رنگ، نواحی­ای را مشخص می‌کنند که نمادشناسی نمایش، بصورت آشکار و واضح ارتباطات داخلی را ترسیم کرده است.



نمایش‌ها برای تغییر ارائه عوارض منفرد در یک لایه نیز می‌توانند استفاده شوند. تغییرات عوارض منفرد را همپوشی می‌نامند. به عنوان مثال، عوارض خطی با یک قانون نمایش پر رنگ قابل نمادینه شدن هستند. در اینصورت، ویژگیهای آن قانون مثل وزن رخداد یا رنگ آن برای عوارض منفرد می‌توانند همپوشی شوند بدون اینکه ساختار آن قانون تغییر کند.

نمایش در GIS و نقش آن در بهبود کارتوگرافی نقشه ها

کار با نمایش‌ها
نمایش‌ها ویژگی از یک طبقه عوارض هستند؛ از طرفی نمایش‌ها شامل مجموعه‌ای از قوانین نمایش‌اند که چگونگی نمایش هر نوع عارضه را مشخص می کنند.

نهادینه کردن لایه‌ها با نمایش‌ها
زمانیکه یک لایه دارای نمایش است می‌توان از آن برای ترسیم عوارض آن لایه در Arc Map استفاده نمود. هنگامیکه یک لایه را به نقشه‌ای اضافه می‌کنید، بصورت پیش فرض با نمایش ترسیم می‌شود. (اگر بیش از یک نمایش روی لایه وجود داشته باشد، اولی استفاده خواهد شد). ورود تمام انواع عوارض را با تنظیم ویژگیهای قوانین نمایش می‌توان تغییر داد.

کار با قوانین نمایش
قانون نمایش شامل لایه های نشانه واثرات ژئومتریک است که مشخص می‌کنند چگونه گروهی از عوارض وابسته در یک نمایش ترسیم می‌شوند. قوانین نمایش می‌توانند در Styleهایی ذخیره شوند تا در نمایش‌های دیگر بکار رفته و مجدداً استفاده شوند.

لایه های نشانه ، واحدهای اصلی قانون نمایش اند و می توانند یکی از این ۳ نوع باشند : نشانه گذار[۱] ، خط[۲] یا (پرکننده fill). هر قانون نمایش حداقل باید یک لایه نشانه داشته باشد. اما ممکن است برای تصاویر پیچیده ، لایه های نشانۀ بسیاری دارا باشد. اثرات ژئومتریک ، مولفه های اختیاری قوانین نمایش اند. آنها ژئومتری عوارض را در زمان ترسیم بصورت پویایی تغییر می دهند تا بدون تأثیرگذاشتن بر روابط فضایی موجود بتوان به نمای پیچیده ای از داده ها دست یافت. اثرات ژئومتریک می توانند فقط برای یک لایۀ نشانه یا بطورکلی برای تمام لایه های نشانه در یک قانون نمایش بکار روند. اثرات ژئومتریک به ترتیب کار می کنند لذا نتیجه پویایی یکی، ورودی بعدی می شود.

[۱] -marker

[۲] -Line



مولفه های لایه های نشانه و اثرات ژئومتریک دریک قانون نمایش جمیعاً ویژگیهای نمایش آن قانون نمایش را ترکیب می کنند. کمیتهای ویژگی نمایش برای هر عارضه ای که از قانون تبعیت می کند می تواند یکسان باشد یا می تواند از فیلدهایی در لایه خوانده شوند.

قوانین نمایش‌ همپوش
هنگامیکه لایه ای با یک نمایش ترسیم می شود (کشیده می شود) ، عوارض طبق ویژگیهای قوانین نمایش اختصاص یافته به آنها ترسیم می شوند. در برخی موارد ، ممکن است لازم باشد که ظاهر چند عارضه نسبت به روشی که قانون آنها را نمایش می دهد متفاوت باشد. در این مورد ، برای عوارض منفرد می توان استثنایی را برای ویژگیهای قانون نمایش در نظر گرفت. این تغییرات در Geodatabase به عنوان خصوصیات همپوشی، ذخیره و حفظ می شوند و روی هر نقشه ای که اشاره به آن نمایش داشته باشد نمایان می شود. همپوشی ها می توانند تغییر یافته یا حذف شوند تا نمایش عوارض به تصویر قراردادی قانون نمایش باز گردد.

هندسه عوارض  با استفاده از نمایش ها نیز می تواند همپوشی شوند. همپوشی های هندسی[۱] به کاربر اجازه می دهند تا ظاهر هندسی عوارض بر روی نقشه را تغییر دهند بدون اینکه بر هندسه عوارض اصلی تاثیری بگذارد تا بتوان برای تحلیل و پردازش استفاده نمود.

در موارد غیرمتعارف که عوارض نیاز به ارائه پیچیده یا منحصر بفرد دارد نمایش آن می تواند تبدیل به نمایش آزادی شود که امکان کنترل هنرمندانه و کامل آن را میدهد. هر نمایش آزاد ، قانون نمایشی خود را دارد که ارتباطی با هیچ عارضه­ی دیگری ندارد. بنابراین ، می توان ویژگیها و ساختار قانون نمایش را تغییر داد.  این بدان معناست که می توان نمادهای جدید و هندسه جدید را به عوارض منفرد افزود.  به عنوان مثال، می توان چند ضلعی را ترسیم کرد که مرتبط با یک عارضه خطی است. تعریف شکل و اندازه چند ضلعی بطور کامل در عوارض خطی وجود دارد که بصورت نماد ذخیره شده است. نمایش های آزاد تنها زمانی باید استفاده شوند که نماد نمایش استاندارد (معیار) و همپوشی ها کافی نباشند چرا که اگر درحد زیادی استفاده شوند بر عملکرد ترسیم تأثیرگذار می شوند. ازطرفی، هنگامیکه به سمت کنترل دستی بوسیله نمایش های آزاد پیش می روید،  بسیاری از فواید اتوماتیک (خودکار) نمایش ها را از دست می دهید.

واژگان اصلی نمایش
در این قسمت گذری کلی به مهمترین واژگانی که در کارتوگرافی استفاده می شود می پردازیم:

نمایش در gis
نمایش ، ویژگی ای از یک عارضه است که به کاربر اجازه می­دهد تا یکسری قوانین را مشخص و ذخیره نماید تا روش ترسیم عوارض را نشان دهند. یک لایه می تواند بیش از یک نمایش داشته باشد که اجازه  می­دهد تا داده های یکسان بنا به اهداف متفاوت به روشهای مختلف نمایش داده شوند.

قانون نمایش در GIS
قانون نمایش شامل لایه های نمادین (نشانه) و اثرات هندسی ای است که مشخص می کند چگونه گروهی از عوارض در یک نمایش ترسیم شود. قوانین نمایش را می توان به روشهایی ذخیره نمود تا در نمایش های دیگر مجدداً استفاده شود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


لایه نمادین نمایش (لایه نشانه نمایش) (Representation Symbol Layer)
لایه های نمادین (نشانه) واحدهای اصلی قانون نمایش اند و می توانند یکی از این ۳ نوع باشند : نشانگذار ، خط ، یا پرکننده (پرکنه fill). یک قانون نمایش باید حداقل یک لایه نشانه (نمادین) داشته باشد اما برای در برگرفتن تصاویر پیچیده ممکن است لایه های بیشتری داشته باشد.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان