نقشه‌برداری علمی است که ریاضیات را با فنون اندازه‌گیری و هنر ترسیم، توام نموده و به وسیله‌ی آن قطعاتی از سطح زمین را با کلیه عوارض آن در روی صفحه افقی نمایش می‌دهد. 

با داشتن موقعیت نقاط می‌توان شکل یک قطعه زمین را با تمام عوارض و جزییات آن مانند کوه‌ها، دره‌ها، دریاها، رودها، درختان، ساختمان، جاده‌ها و ... روی یک صفحه موسوم به نقشه تحت یک مقیاس مشخص ترسیم نمود.

همچنین، با داشتن موقعیت نقاطی که وجود خارجی ندارند مانند طرح ستون‌های یک ساختمان و مسیر هندسی یک جاده، می‌توان محل اندازه‌گیری آن

به طور کلی می توان نقشه برداری را علم و فن اندازه گیری دانست که این کار با شیوه های مختلف و با ابزارهای متفاوتی صورت می پذیرد و در نهایت به تهیه نقشه ختم می شود. پس می توان گفت کلیه فعالیت هایی که برای تهیه نقشه صورت می پذیرد، در حوزه عملکرد نقشه برداری قرار دارد. از تعریف بر می آید که نقشه برداری کاربرد زیادی در کارهای فنی، مهندسی و عمرانی دارد. پیش از انجام هر کار عمرانی ابتدا باید محدوده ای که قرار است فعالیت در آن صورت گیرد، نقشه برداری شود.

کنترل کارهای اجرایی در ساختمان، تسطیح اراضی در کش